"Γράμμα για την Κύπρο" και άλλα τέσσερα ποιήματα - Του Ανδρέα Κωνσταντινίδη*
ΓΡΑΜΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ
Είμαι χώμα δικό σου.
Στην καρδιά μου σαν σκαλίσεις,
θα βρεις τ’ οξυγόνο
των κέδρων του Κύκκου.
Στα μάτια μου σαν κοιτάξεις,
θα βρεις τον γιαλό της Κυρήνειας
και τα χαλάσματα της Σαλαμίνας.
Στις απαλάμες μου σαν ψάξεις,
θα βρεις τα στενά της Λευκωσίας.
Είμαι χώμα δικό σου…
Κι’ αν αρνηθώ να γίνω πηλός
για να επουλώσουμε τις πληγές
που σ’ άνοιξαν τα πολυβόλα,
οι θεοί ας μου πάρουν την αναπνοή…
Η ΚΑΤΑΡΑ
Σαν τέλειωσαν οι θεοί την δημιουργία,
μύρισαν τους λεμονανθούς
στην κοιλάδα του Μόρφου,
και ζαλίστηκαν.
Ήπιαν κρασί στα κρασοχώρια
της Λεμεσού, και μέθυσαν.
σεργιάνησαν στις αμμουδιές
της Κυρήνειας, και ζήλεψαν.
Και είπαν:
Τούτος ο τόπος είναι παράδεισος,
τούτος ο τόπος δεν κάνει
για τους ανθρώπους.
Και σε καταράστηκαν:
Να τρως τα παιδιά σου…
Ο ΟΡΚΟΣ ΤΟΥ ΚΥΠΡΙΟΥ ΑΝΤΑΡΤΗ
Μάνα μου Αγάπη
κι’ αδερφούλα μου Ειρήνη:
Πιστός στα διδάγματα σας
και πιστός στην ανθρωπιά,
θα κρατήσω το σπαθί μου
καθαρό από αίμα αθώων.
Θα τραβήξω το σπαθί μου
μονάχα σαν άγρια θεριά
πατήσουν την αυλή μας,
για να κόψουν τα λουλούδια.
Θα τραβήξω το σπαθί μου
μονάχα σαν κουρσάροι
κτυπήσουν την πόρτα μας.
Και σαν οι Τούρκοι μας διώξουν
απ’ τα ίδια μας τα σπίτια,
την ζωή μου θα δώσω
για να γυρίσετε πίσω.
ΓΡΑΜΜΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ
Την ώρα που πέφτει η νύχτα,
και κάθεσαι κουβαριαστός
στην γωνιά του τσαντιριού –
με τους αγκώνες στα γόνατα
και το κεφάλι στις απαλάμες –
μην αρχίσεις τα κλάματα.
Το ξέρω πως η νύχτα είναι ατέλειωτη,
το ξέρω πως η νύχτα είναι πικρή,
μα μην αρχίσεις τα κλάματα.
Σου γράφω τούτο το γράμμα
για να σου πω πως οι προδότες
είναι μονάχα μια χούφτα.
Σου γράφω για να σου πω
πως οι όπου Γης Έλληνες,
έχουν το βλέμμα τους καρφωμένο
στον πόνο και την αγωνία σου.
Η καρδιά τους κι’ η σκέψη τους
τριγυρνούν μέσα στο δικό σου τσαντίρι.
Το ξέρω πως η νύχτα είναι ατέλειωτη,
το ξέρω πως η νύχτα είναι πικρή,
μα μην αρχίσεις τα κλάματα.
ΟΙ ΟΝΕΙΡΟΠΑΡΜΕΝΟΙ
Μας είπαν ονειροπαρμένους.
Μας είπαν τρελούς,
γατί τιμούμε την λευτεριά.
Μια ζωή έχετε – μας είπανε –
μην την ξοδεύετε στα όνειρα.
Πιέστε κρασί, στήστε χορό,
γλεντήστε τη ζωή σας.
Γελάσαμε…
Είναι αλήθεια, μια ζωή έχουμε.
Μα η ζωή τούτη δεν είναι σκυλίσια.
Σαν δεν δώσουμε την ζωή μας
για την αξιοπρέπεια του ανθρώπου,
τότε γιατί γεννηθήκαμε!
* Ο κ. Ανδρέας Κωνσταντινίδης είναι Κύπριος αγωνιστής τόσο κατά των Άγγλων όσο και κατά των Τούρκων. Τα παραπάνω ποιήματα είναι από το βιβλίο του "Δάκρυα για την Κύπρο - Με την αγάπη μου", που εκδόθηκε στο Τορόντο το 1975.
Ποιος θυμάται την Ασπασία;
- Δημοφιλέστερα
.jpg&size=summary_medium)
