Ενσυνείδητη θεσμική εκτροπή στη σκιά της οικονομικής κρίσης... - Της Ελίζας Βόζεμπεργκ

Η εδώ και σχεδόν δύο χρόνια μονοπώληση της επικαιρότητας και της ειδησεογραφίας από τις οικονομικές εξελίξεις, είχε ως αποτέλεσμα να τεθεί σε δεύτερη μοίρα σειρά σοβαρών ζητημάτων, τα οποία  υπό άλλες συνθήκες θα προκαλούσαν εύλογο προβληματισμό και δικαιολογημένες αντιδράσεις από τον πολιτικό και νομικό κόσμο της χώρας.

Αναφέρομαι στην προσφιλή τακτική της σημερινής κυβέρνησης, η οποία για λόγους επικοινωνιακής στρατηγικής και με σκοπό να εμφανίσει έντονη κοινοβουλευτική δραστηριότητα, δεν διστάζει να νομοθετεί άλλοτε «περιφρονώντας» το Σύνταγμα και άλλοτε προσφεύγοντας καταχρηστικά στη δυνατότητα παροχής νομοθετικής εξουσιοδότησης (Υπουργικές Αποφάσεις και Προεδρικά Διατάγματα).

Στην πρώτη περίπτωση ψηφίζονται συστηματικά από τη Βουλή διατάξεις, οι οποίες σύμφωνα με την άποψη τόσο έγκριτων συνταγματολόγων όσο και της επιστημονικής υπηρεσίας της Βουλής, εγείρουν σοβαρά ζητήματα αντισυνταγματικότητας, τα οποία θα κριθούν μεν εν συνεχεία από το Συμβούλιο της Επικρατείας, έχοντας, όμως, στο μεσοδιάστημα προκαλέσει ανασφάλεια δικαίου στους πολίτες. Αυτονόητο, όμως, είναι ότι οι Βουλευτές δεν έχουν δικαίωμα και κυρίως δεν έχουν εντολή από τον ελληνικό λαό να νομοθετούν στα όρια της αντισυνταγματικότητας.

Αναμφίβολα, ο ορατός κίνδυνος του εκ των υστέρων χαρακτηρισμού ενός νόμου από το ΣτΕ ως αντισυνταγματικού, όχι μόνο προσβάλλει την αρχή της χρηστής διοίκησης και θίγει την έννοια της συνέχειας του κράτους, αλλά περαιτέρω έχει σημαντικές συνέπειες εάν κάποιες ενέργειες που έχουν βάσει του «αντισυνταγματικού» νόμου γίνει, τελικά κριθούν άκυρες.

Χαρακτηριστικό και πολύ πρόσφατο παράδειγμα της εν λόγω κυβερνητικής πρακτικής, αποτελεί η αγωνιώδης και επίμονη προσπάθεια της κυβέρνησης να θεσπίσει στο νομοσχέδιο για τα ΑΕΙ αλλαγή του τρόπου εκλογής των Πρυτανικών Αρχών αδιαφορώντας τόσο για την κρατούσα ερμηνεία, σύμφωνα με την οποία θα θιγόταν το αυτοδιοίκητο, όσο και για τη συγκεκριμένη και σαφή έκθεση της Επιστημονικής Επιτροπής της Βουλής. Η υπουργός Παιδείας αναγκάστηκε τελικά να υπαναχωρήσει αποκλειστικά και μόνο προκειμένου να επιτύχει τη συναίνεση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης….

Μια τέτοια κυβερνητική συμπεριφορά άλλωστε, οδήγησε μόλις χθες σε παραίτηση για λόγους ευθιξίας και την επικεφαλής του Γραφείου Παρακολούθησης Προϋπολογισμού της Βουλής κ. Στέλλα Σάββα Μπαλφούσια.

Στη δεύτερη περίπτωση η καταχρηστική προσφυγή της κυβέρνησης στη δυνατότητα παροχής νομοθετικής εξουσιοδότησης που προβλέπεται στο άρθρο 43 του Συντάγματος, έχει οδηγήσει στο φαινόμενο να ρυθμίζονται τα περισσότερα και ενίοτε τα σημαντικότερα σημεία ενός νομοθετήματος από Προεδρικά Διατάγματα και Υπουργικές Αποφάσεις! Η εξαίρεση έχει μετατραπεί σε κανόνα!

Η τακτική αυτή προσβάλλει ευθέως την αρχή της διάκρισης των λειτουργιών, από τη στιγμή που η κυβέρνηση νομοθετεί υποκαθιστώντας τη Βουλή των Ελλήνων στο νομοθετικό της έργο κατά παραβίαση του Συντάγματος!

Ηχηρό παράδειγμα της εσφαλμένης ενσυνείδητα αυτής πρακτικής αποτελεί η διένεξη των Υπουργών Ρέππα – Ραγκούση για συγκεκριμένο ΠΔ που αφορά στην απελευθέρωση του επαγγέλματος των ΤΑΞΙ.

Επιπρόσθετα προβληματικό σημείο της νομοθετικής διαδικασίας που ακολουθείται συστηματικά από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είναι οι πολλές και σημαντικές τροποποιήσεις επί των νομοσχεδίων, οι οποίες κατατίθενται στη Βουλή την τελευταία στιγμή από τους καθ’ ύλην αρμόδιους Υπουργούς, με αποτέλεσμα να προκαλείται εύλογα σύγχυση στους Βουλευτές και αντικειμενική αδυναμία γνώσης και επεξεργασίας του τελικού κειμένου.

Χαρακτηριστικά αναφέρω ότι στο πρόσφατο νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων για τα ΑΕΙ, παρά την πολύμηνη διαβούλευση με τους εμπλεκόμενους φορείς και την ενδελεχή επεξεργασία του από την Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων, η αρμόδια Υπουργός διένειμε κατά τη συζήτηση στην Ολομέλεια ένα κείμενο 46!!! σελίδων με αλλαγές της τελευταίας στιγμής, φαινόμενο που επαναλήφθηκε και χθες στο σχέδιο νόμου για τα αυθαίρετα, γεγονός που προκάλεσε την αντίδραση ακόμη και βουλευτών της κυβερνώσας παράταξης!

Πρέπει οι κυβερνώντες να αντιληφθούν ότι αυτές τις κρίσιμες ώρες οι πολίτες δεν παρασύρονται από επικοινωνιακά τεχνάσματα τύπου «open government» και βαρύγδουπες υποσχέσεις περί «ανοικτής διαβούλευσης», αλλά απαιτούν από την κυβέρνηση την εύρυθμη λειτουργία των θεσμών και το σεβασμό στο Σύνταγμα και τους νόμους!

Δεν χρειάζεται να προσθέσουμε κι άλλο νερό στο μύλο όσων αμφισβητούν το κύρος της πολιτικής και την αξιοπιστία του πολιτικού προσωπικού της χώρας, που ούτως ή άλλως δίκαια ή άδικα σήμερα δοκιμάζονται…

*Η Ελίζα Βόζεμπεργκ είναι Βουλευτής της Α΄ Αθηνών με τη Νέα Δημοκρατία.

aixmi.gr