Στο σφυρί τα «ασημικά» - Στο στόχαστρο των διεθνών πιέσεων η κρατική περιουσία - του Γιάννη Συμεωνίδη - ΆΠΟΨΗ

30/1/2010

 Η απόφαση Παπανδρέου για ιδιωτικοποιήσεις 5,75 δισ. ευρώ ξάφνιασε, ενώ υπήρξε δέσμευση Παπακωνσταντίνου πως η «απόσυρση» του κράτους δεν αφορά τομείς στρατηγικών συμφερόντων

 Γιάννης Συμεωνίδης

 

Ορισμένες φορές τα μαθηματικά είναι εύκολη υπόθεση, ακόμη και για όσους στο σχολείο έπαιρναν κάτω από τη βάση στο συγκεκριμένο μάθημα: η χρηματιστηριακή αξία των μετοχών του Δημοσίου αγγίζει τα 6 δισ. ευρώ. Την ίδια ώρα, ο υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου έχει υποσχεθεί στις Βρυξέλλες, διαμέσου του Προγράμματος Σταθερότητας, πως θα προχωρήσει σε ιδιωτικοποιήσεις ύψους 5,75 δισ. μέχρι και το 2012. Τι σημαίνουν τα παραπάνω; Πως το κράτος πουλά τα πάντα!



Σύμφωνα με πληροφορίες της «Α», πρώτες στη λίστα των αποκρατικοποιήσεων είναι δύο τράπεζες: η Αγροτική, όπου το Δημόσιο κατέχει το 77%, και το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, στο οποίο το κράτος είναι κύριος του 34%. Το τελευταίο, μάλιστα, υπό την προηγούμενη διοίκηση του Άγγελου Φιλιππίδη, γνώρισε πρωτόγνωρη για τα δεδομένα του άνθηση, γεγονός που του προσδίδει τον χαρακτηρισμό του «φιλέτου» για κάθε υποψήφιο αγοραστή. Ωστόσο, κανείς δεν είναι σε θέση αυτήν τη στιγμή να «βάλει το χέρι του στη φωτιά» και να διευκρινίσει τι ποσοστό θα παραχωρηθεί από τα συγκεκριμένα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα σε ιδιώτες.

Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Παναγιώτης Λαφαζάνης είναι ιδιαίτερα καυστικός, μιλώντας στην «Α», για τις πρωτοβουλίες που παίρνει η κυβέρνηση στον συγκεκριμένο τομέα: «Μόνο τα υπουργεία θα μείνουν απούλητα και αυτό είναι συζητήσιμο! Το συμπέρασμα που βγαίνει αβίαστα είναι πως οδηγούμεθα σε εκποίηση όλων των ποσοστών του Δημοσίου στις δημόσιες επιχειρήσεις». Παράλληλα, ο ίδιος θεωρεί απολύτως βέβαιο ότι τα έσοδα από τις αποκρατικοποιήσεις, «από το ξεπούλημα δηλαδή της δημόσιας περιουσίας», χρησιμοποιούνται όχι όπως θα έπρεπε για την εξόφληση του δημόσιου χρέους, αλλά για δαπάνες που είναι ανεξέλεγκτες και διοχετεύονται μέσα από έναν ειδικό, εκτός προϋπολογισμού δηλαδή, λογαριασμό. Αυτός ο λογαριασμός, κατά τον κ. Λαφαζάνη, ελέγχεται αποκλειστικά από τον εκάστοτε υπουργό Οικονομικών, ο οποίος «κάνει παιχνίδι» με αυτά τα χρήματα.

Από την άλλη, πάντως, ο κ. Λαφαζάνης παραδέχεται πως ο δημόσιος τομέας πρέπει να μειωθεί σε λειτουργίες που είναι γραφειοκρατικές και δεν έχουν κοινωνική και αναπτυξιακή απόδοση. «Όλες οι επιχειρήσεις που πωλούνται, όμως, είναι συλλήβδην αποδοτικότατες και κερδοφόρες. Ορισμένες, μάλιστα, είναι υπερκερδοφόρες και έχουν λαμπρές προοπτικές», επισημαίνει ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η κυβερνητική απόφαση για ιδιωτικοποιήσεις 5,75 δισ. ευρώ ξάφνιασε πολλούς, αφού δεν συμπεριλαμβανόταν ούτε στις προεκλογικές δεσμεύσεις του ΠΑΣΟΚ ούτε καν στις προγραμματικές δηλώσεις που διάβασε ο Γιώργος Παπανδρέου στη Βουλή πριν από μερικούς μήνες. Ο κ. Παπακωνσταντίνου, πάντως, έχει δεσμευτεί πως η απόσυρση της κρατικής ιδιοκτησίας σε τομείς εκτός των στρατηγικών συμφερόντων του Δημοσίου και η δημιουργία εποπτικών οργάνων θα συμβάλουν στη συνολική οικονομική απόδοση της χώρας.

Υποψήφιες προς πώληση

Πέρα από την Αγροτική Τράπεζα και το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, η κυβέρνηση φέρεται να σχεδιάζει την ολική αποκοπή της από οποιαδήποτε συμμετοχή στον ΟΤΕ, ενώ στο πλάνο της συμπεριλαμβάνονται πιθανότατα και άλλες κερδοφόρες επιχειρήσεις, όπως είναι η ΔΕΗ και ο ΟΠΑΠ. Για όσους δεν το γνωρίζουν, επίσης, το ελληνικό Δημόσιο εξακολουθεί να κατέχει σημαντικό μερίδιο μετοχών σε διάφορα καζίνο της χώρας, στις εταιρείες ύδρευσης, αλλά και σε οργανισμούς διαχείρισης του εμπορικού κομματιού των λιμανιών, όπως είναι ο Οργανισμός Λιμένος Πειραιώς (ΟΛΠ).

 

«Τίποτα δεν πηγαίνει για το χρέος!»

Ο δικηγόρος και λέκτορας της Νομικής Σχολής του Δημοκρίτειου Πανεπιστήμιου Θράκης, Θανάσης Τσιρωνάς, ασχολείται χρόνια με το θέμα των αποκρατικοποιήσεων. Έχει, μάλιστα, συγγράψει και βιβλίο για το θέμα, το οποίο έχει κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις «Σάκκουλα» («Αποκρατικοποιήσεις»). Επομένως, έχει γνώση των λεγομένων του όταν υπογραμμίζει στην «Α» πως τα έσοδα από τις αποκρατικοποιήσεις πρέπει υποχρεωτικώς να χρησιμοποιούνται για την απομείωση του δημόσιου χρέους, από τη στιγμή που μειώνεται δημόσια περιουσία. «Ως χώρα δεν έχουμε χρησιμοποιήσει ποτέ τις αποκρατικοποιήσεις γι’ αυτόν τον σκοπό. Όλα τα έσοδά τους καταλήγουν, άμεσα ή έμμεσα, στην απομείωση των ετήσιων ελλειμμάτων», σημειώνει ο κ. Τσιρωνάς. Ο ίδιος, εξάλλου, βλέπει θετικά την ιδέα δημιουργίας ενός ενιαίου ταμείου αποκρατικοποιήσεων, το οποίο θα βοηθούσε προς την κατεύθυνση εξυπηρέτησης του δημόσιου χρέους. Ο δικηγόρος παρατηρεί, άλλωστε, πως σήμερα δεν υπάρχει ενιαία παρακολούθηση των ιδιωτικοποιήσεων: «Πέρα από την υπάρχουσα ειδική γραμματεία στο υπουργείο Οικονομικών, ο έλεγχος είναι διασκορπισμένος σε διάφορα επίπεδα, από τις εταιρείες του Δημοσίου που διαχειρίζονται τα χαρτοφυλάκια του κράτους σε εισηγμένες επιχειρήσεις στο Χρηματιστήριο μέχρι τα υπουργεία που εποπτεύουν ΔΕΚΟ».

Σε αυτό το πλαίσιο, ο κ. Τσιρωνάς αναφέρει πως ο σκοπός των αποκρατικοποιήσεων δεν μπορεί να είναι απλώς ταμειακός ή η κάλυψη πρόσκαιρων αναγκών, αλλά θα πρέπει να έχουν διαρθρωτικό χαρακτήρα: «Ο στόχος είναι να επιστρέψει το κράτος στον παραδοσιακό του ρόλο, που είναι η άσκηση της δημόσιας διοίκησης, και όχι το επιχειρηματικό πεδίο, που του έχει επιφέρει και ζημίες στο παρελθόν. Από την άλλη, πρέπει να υπάρχει και εξισορρόπηση της απώλειας δημόσιας περιουσίας. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο διαμέσου της απομείωσης του δημόσιου χρέους», καταλήγει ο κ. Τσιρωνάς.