Ανδρέας Κάλβος: Λόγιος και εθνικός ποιητής, πατριώτης και επαναστάτης - του Δ. Κονταρίνη
Γράφει ο Διονύσης Ε. Κονταρίνης Νέα Υόρκη Φεβρουάριος 2010
patrinos12@hotmail.com
http://hellascafe.blogspot.com/
Ένα πάρα πολύ όμορφο νησί του συμπλέγματος των Εφτανήσων αναμφισβήτητα είναι η Ζάκυνθος. Τόπος ευλογημένος από το Θεό, συνδιάζει την πλούσια πολιτισμική κληρονομιά με την παραμυθένια φυσική ομορφιά. Τόπος των γραμμάτων και των τεχνών το νησί, δέχτηκε επιρροές από όλες τις μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες, τις οποίες επιρροές αφομοίωσε σ΄ένα δικό της ιδιαίτερα πολιτιστικό κράμα.
Βαθειά επηρεασμένη από την ενετική κυριαρχία απέκτησε ένα ύφος ιδιαίτερο και μοναδικό. Στη Ζάκυνθο η αγάπη γιά τα γράμματα γέννησε ένα πλήθος διανοουμένων και ανάμεσά τους τον εθνικό ποιητή, τον πατριώτη, τον επαναστάτη, Ανδρέα Κάλβο.
Ένας από τους σπουδαιότερους Έλληνες ποιητές, σύγχρονος του Σολωμού, ο Κάλβος, γεννήθηκε στην Ζάκυνθο το 1792 Μητέρα του ήταν η Αδριανή Ρουκάνη από ευγενή οικογένεια. Πατέρας του ο Κερκυραίος μικροαστός και τυχοδιώκτης Ιωάννης ή Τζανέτος Κάλβος. Τα πρώτα του παιδικά χρόνια θα τα περάσει στη Ζάκυνθο ενώ σε ηλικία εννέα ετών ο πατέρας του θα εγκαταλείψει τη σύζυγό του και πέρνωντας τα δυό του παιδιά, τον Αντρέα και Νικόλα φεύγει στο Λιβόρνο της Ιταλίας.
Εκεί ο Αντρέας θα αναπτύξει τη φιλομάθειά του και θα έχει πάρα πολύ καλές σπουδές στην αρχαιοελληνική και Λατινική λογοτεχνία. Στο Λιβόρνο θα γράψει και το πρώτο του έργο, «Ύμνος στον Ναπολέοντα» κείμενο προτρεπτικό, αντιπολεμικό το οποίο όμως αργότερα θα το καταστρέψει και θα το αποκηρύξει. Θα ταξιδέψει στην Πίζα και στην Φλωρεντία, κέντρο τότε της πνευματικής ζωής και δημιουργίας στην Ευρώπη.
Τα δυό παιδιά μεγαλώνουν χωρίς οικογενειακή θαλπωρή. Η μητέρα έχει χάσει τα ίχνη των παιδιών της και ο πατέρας εγκαταλείπει τα παιδιά ταξειδεύοντας γιά τις δουλιές του.
Το 1812 δυό σημαντικά γεγονότα θα σημαδέψουν τη ζωή του. Ο θάνατος του πατέρα του με αποτέλεσμα την οικονομική του κάμψη και η γνωριμία του με τον Ούγκω Φώσκολο, τον πιό τιμημένο Ιταλό ποιητή και λόγιο της εποχής του αλλά και επαναστάτη..
Ο Φώσκολο στάθηκε γιά τον Κάλβο καλός φίλος, δάσκαλος, μέντωρας και ξεναγός στο ισχυρό εκείνη την εποχή ρεύμα του νεοκλασικισμού αλλά και στις επαναστατικές ιδέες της εποχής. Κάτω από τις οδηγίες του Φώσκολου το 1813 θα γράψει στα Ιταλικά τις τρεις τραγωδίες του Θηραμένης, Δαναϊδες και Ιππίας.
Την ίδια χρονιά ο Φώσκολος θα αυτοεξοριστεί στην Ζυρίχη γιά να αποφύγει το αυστριακό καθεστώς και ο Κάλβος θα τον ξανασυναντήσει το 1816 όπου και από αυτόν θα μάθει γιά το θάνατο της μητέρας του γεγονός που τον συγκλονίζει όπως φαίνεται από την ωδή του Εις θάνατον
Το 1816 πάντα με συντροφιά τον Φώσκολο θα καταφύγουν στην Αγγλία όπου μετά ένα χρόνο η φιλία τους θα διακοπεί καθώς και οι δύο είναι τρομερά οξύθυμοι τύποι
Ο γάμος του με την Τερέζα Τόμας θα διαρκέσει μόνο ένα χρόνο αφού η Τερέζα πεθαίνει μαζύ και η κόρη της. Στην συνέχεια επιστρέφει στην Φλωρεντία όπου εμπλέκεται στο κίνημα των Καρμπονάρων. Εκεί συλλαμβάνεται και απελαύνεται. Καταφεύγει στη Γενεύη.
Στην πόλη αυτή το 1824 θα εκδόσει τις πρώτες του 10 Ωδές με τον γενικό τίτλο
«Η Λύρα» Η έκδοση αυτή θα συμπληρωθεί μετά από δύο χρόνια με ακόμη 10 Ωδές και με την οικονομική ενίσχυση των φιλελλήνων του Παρισιού, και πλέον θα έχει τον τίτλο «Λυρικά»
Το 1826 ο Ζακύνθιος ποιητής θα επιστρέφει στην Ελλάδα με τον σκοπό πλέον να παραμείνει εκεί .
Φτάνει στο Ναύπλιο αποφασισμένος να συμμετάσχει στην προσπάθεια γιά μιά Ελλάδα ελεύθερη και με την πολιτική της αναστήλωση, αλλά απαγοητεύεται από την επικρατούσα διχόνοια και από την αδιαφορία γιά κείνον και το έργο του. Τελικά θα καταλήξει στην Κέρκυρα όπου γιά δύο χρόνια θα διδάξει το μάθημα της συγκριτικής λογοτεχνίας στην Ιόνιο Ακαδημία.
Τελικά ούτε εκεί θα καταφέρει να μείνει. Φεύγει πάλι γυρίζοντας την Ευρώπη γιά να καταλήξει στο Λονδίνο όπου εκεί θα το βρει ο θάνατος στις 3 Νοεμβρίου του 1869
Τα έργα του Κάλβου δέχτηκαν αρκετή κριτική από τις δυό επικρατούσες παρατάξεις των διανοουμένων της ελληνικής πραγματικότητας.
Η ποίηση του είναι αποτέλεσμα της νεοκλασσιστικής του παιδείας και της ρομαντικής του ψυχοσύνθεσης. Στην ποίησή του συμπλέουν το ειδυλλιακό, το παγανιστικό και το χριστιανικό στοιχείο με τα αρχαιοελληνικά πρότυπα. Όσον αφορά τη γλώσσα ο Κάλβος επιχειρεί να συνδυάσει δυό αντίθετες δυνάμεις. Τον μυθολογισμό και τα σύγχρονα γεγονότα της εποχής του.
Η ποίηση του Κάλβου γιά κάποιες δεκαετίες δεν θα τύχει της αναγνώρισης από τους Έλληνες διανοούμενους. Ούτε λίγο ούτε πολύ την θεωρούσαν ξένη κι΄αρνιόντουσαν να την εντάξουν στο χώρο της ελληνικής ποίησης. Μιά πρώτη προσπάθεια γιά την ένταξή της θα γίνει από τον Δημήτρη Βικέλα γύρω στα 1880. Όμως μόνο μετά το 1889 θα γίνει μιά στοιχειώδης αναγνώριση όταν ο Κωστής Παλαμάς σε μιά διάλεξή του στον «Παρνασσό» θα προβάλλει τον Ανδρέα Κάλβο και το έργο του
Πηγές
« Ο Κάλβος και η εποχή του» Mario Vitti
« H ποιητική του Ανδρέα Κάλβου » Γιάννης Δάλλας
« Ο κλασικισμός στην ποίηση του Κάλβου « Γιάννης Δάλλας
patrinos12@hotmail.com
http://hellascafe.blogspot.com/
Ένα πάρα πολύ όμορφο νησί του συμπλέγματος των Εφτανήσων αναμφισβήτητα είναι η Ζάκυνθος. Τόπος ευλογημένος από το Θεό, συνδιάζει την πλούσια πολιτισμική κληρονομιά με την παραμυθένια φυσική ομορφιά. Τόπος των γραμμάτων και των τεχνών το νησί, δέχτηκε επιρροές από όλες τις μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες, τις οποίες επιρροές αφομοίωσε σ΄ένα δικό της ιδιαίτερα πολιτιστικό κράμα.
Βαθειά επηρεασμένη από την ενετική κυριαρχία απέκτησε ένα ύφος ιδιαίτερο και μοναδικό. Στη Ζάκυνθο η αγάπη γιά τα γράμματα γέννησε ένα πλήθος διανοουμένων και ανάμεσά τους τον εθνικό ποιητή, τον πατριώτη, τον επαναστάτη, Ανδρέα Κάλβο.
Ένας από τους σπουδαιότερους Έλληνες ποιητές, σύγχρονος του Σολωμού, ο Κάλβος, γεννήθηκε στην Ζάκυνθο το 1792 Μητέρα του ήταν η Αδριανή Ρουκάνη από ευγενή οικογένεια. Πατέρας του ο Κερκυραίος μικροαστός και τυχοδιώκτης Ιωάννης ή Τζανέτος Κάλβος. Τα πρώτα του παιδικά χρόνια θα τα περάσει στη Ζάκυνθο ενώ σε ηλικία εννέα ετών ο πατέρας του θα εγκαταλείψει τη σύζυγό του και πέρνωντας τα δυό του παιδιά, τον Αντρέα και Νικόλα φεύγει στο Λιβόρνο της Ιταλίας.
Εκεί ο Αντρέας θα αναπτύξει τη φιλομάθειά του και θα έχει πάρα πολύ καλές σπουδές στην αρχαιοελληνική και Λατινική λογοτεχνία. Στο Λιβόρνο θα γράψει και το πρώτο του έργο, «Ύμνος στον Ναπολέοντα» κείμενο προτρεπτικό, αντιπολεμικό το οποίο όμως αργότερα θα το καταστρέψει και θα το αποκηρύξει. Θα ταξιδέψει στην Πίζα και στην Φλωρεντία, κέντρο τότε της πνευματικής ζωής και δημιουργίας στην Ευρώπη.
Τα δυό παιδιά μεγαλώνουν χωρίς οικογενειακή θαλπωρή. Η μητέρα έχει χάσει τα ίχνη των παιδιών της και ο πατέρας εγκαταλείπει τα παιδιά ταξειδεύοντας γιά τις δουλιές του.
Το 1812 δυό σημαντικά γεγονότα θα σημαδέψουν τη ζωή του. Ο θάνατος του πατέρα του με αποτέλεσμα την οικονομική του κάμψη και η γνωριμία του με τον Ούγκω Φώσκολο, τον πιό τιμημένο Ιταλό ποιητή και λόγιο της εποχής του αλλά και επαναστάτη..
Ο Φώσκολο στάθηκε γιά τον Κάλβο καλός φίλος, δάσκαλος, μέντωρας και ξεναγός στο ισχυρό εκείνη την εποχή ρεύμα του νεοκλασικισμού αλλά και στις επαναστατικές ιδέες της εποχής. Κάτω από τις οδηγίες του Φώσκολου το 1813 θα γράψει στα Ιταλικά τις τρεις τραγωδίες του Θηραμένης, Δαναϊδες και Ιππίας.
Την ίδια χρονιά ο Φώσκολος θα αυτοεξοριστεί στην Ζυρίχη γιά να αποφύγει το αυστριακό καθεστώς και ο Κάλβος θα τον ξανασυναντήσει το 1816 όπου και από αυτόν θα μάθει γιά το θάνατο της μητέρας του γεγονός που τον συγκλονίζει όπως φαίνεται από την ωδή του Εις θάνατον
Το 1816 πάντα με συντροφιά τον Φώσκολο θα καταφύγουν στην Αγγλία όπου μετά ένα χρόνο η φιλία τους θα διακοπεί καθώς και οι δύο είναι τρομερά οξύθυμοι τύποι
Ο γάμος του με την Τερέζα Τόμας θα διαρκέσει μόνο ένα χρόνο αφού η Τερέζα πεθαίνει μαζύ και η κόρη της. Στην συνέχεια επιστρέφει στην Φλωρεντία όπου εμπλέκεται στο κίνημα των Καρμπονάρων. Εκεί συλλαμβάνεται και απελαύνεται. Καταφεύγει στη Γενεύη.
Στην πόλη αυτή το 1824 θα εκδόσει τις πρώτες του 10 Ωδές με τον γενικό τίτλο
«Η Λύρα» Η έκδοση αυτή θα συμπληρωθεί μετά από δύο χρόνια με ακόμη 10 Ωδές και με την οικονομική ενίσχυση των φιλελλήνων του Παρισιού, και πλέον θα έχει τον τίτλο «Λυρικά»
Το 1826 ο Ζακύνθιος ποιητής θα επιστρέφει στην Ελλάδα με τον σκοπό πλέον να παραμείνει εκεί .
Φτάνει στο Ναύπλιο αποφασισμένος να συμμετάσχει στην προσπάθεια γιά μιά Ελλάδα ελεύθερη και με την πολιτική της αναστήλωση, αλλά απαγοητεύεται από την επικρατούσα διχόνοια και από την αδιαφορία γιά κείνον και το έργο του. Τελικά θα καταλήξει στην Κέρκυρα όπου γιά δύο χρόνια θα διδάξει το μάθημα της συγκριτικής λογοτεχνίας στην Ιόνιο Ακαδημία.
Τελικά ούτε εκεί θα καταφέρει να μείνει. Φεύγει πάλι γυρίζοντας την Ευρώπη γιά να καταλήξει στο Λονδίνο όπου εκεί θα το βρει ο θάνατος στις 3 Νοεμβρίου του 1869
Τα έργα του Κάλβου δέχτηκαν αρκετή κριτική από τις δυό επικρατούσες παρατάξεις των διανοουμένων της ελληνικής πραγματικότητας.
Η ποίηση του είναι αποτέλεσμα της νεοκλασσιστικής του παιδείας και της ρομαντικής του ψυχοσύνθεσης. Στην ποίησή του συμπλέουν το ειδυλλιακό, το παγανιστικό και το χριστιανικό στοιχείο με τα αρχαιοελληνικά πρότυπα. Όσον αφορά τη γλώσσα ο Κάλβος επιχειρεί να συνδυάσει δυό αντίθετες δυνάμεις. Τον μυθολογισμό και τα σύγχρονα γεγονότα της εποχής του.
Η ποίηση του Κάλβου γιά κάποιες δεκαετίες δεν θα τύχει της αναγνώρισης από τους Έλληνες διανοούμενους. Ούτε λίγο ούτε πολύ την θεωρούσαν ξένη κι΄αρνιόντουσαν να την εντάξουν στο χώρο της ελληνικής ποίησης. Μιά πρώτη προσπάθεια γιά την ένταξή της θα γίνει από τον Δημήτρη Βικέλα γύρω στα 1880. Όμως μόνο μετά το 1889 θα γίνει μιά στοιχειώδης αναγνώριση όταν ο Κωστής Παλαμάς σε μιά διάλεξή του στον «Παρνασσό» θα προβάλλει τον Ανδρέα Κάλβο και το έργο του
Πηγές
« Ο Κάλβος και η εποχή του» Mario Vitti
« H ποιητική του Ανδρέα Κάλβου » Γιάννης Δάλλας
« Ο κλασικισμός στην ποίηση του Κάλβου « Γιάννης Δάλλας
Άλλα άρθρα από christiannaloupa
Σχολιάστε το άρθρο:
christiannaloupa
την
21 Φεβρουαρίου 2010, 02:21
Poly endiaferouses paratiriseis, idiaitera gia ton - mallon agnosto - Mikeli Avliho, pou agonistike mazi me ton Bakounin.
Kalo vrady kai se sas.
Kalo vrady kai se sas.
0
asper-gr
την
21 Φεβρουαρίου 2010, 02:14
"Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία"
Οι επτάνησιοι επηρρεασμένοι στο ελάχιστο από την χριστιανική αυτομαστίγωση της ορθοδοξίας ιδιαίτερα κατά την βυζαντινή περίοδο. Ελεύθεροι περισσότερο απο ότι οι άλλοι Έλληνες από τους εξ ανατολών απολίτιστους εισβολείς καλλιεργώντας την έμφυτη πελασγική κλίση προς τη ποίηση, συνέχισαν μέχρι τις ημέρες μας να "άδουν" όπως περίπου ο Ομηρος.
Οξύθυμοι μα συνάμα καλόβουλοι πολλές φορές και σατυρικοί, υπήρξαν αυτοί οι έλληνες που μεταλαμπάδευσαν σε εμάς τους υπόλοιπους τα αντιδάνεια του ελληνισμού στη δύση.
Με την ευκαιρία να θυμηθούμε και τον ποιητή Μικέλη Άβλιχο τον λιγότερο γνωστό λόγιο κεφαλλονίτη. Όξύθυμος και αυτός όπως ο Κάλβος μα και ρομαντικός μαζί συνεχίζει να μένει στην αφάνεια.
Μαζί με τον Μπακούνιν στα οδοφράγματα των Παρισίων έδωσε τον αγώνα του για την ελευθερία. Καυτηρίαζε αηδιασμένος με ποίηση το τότε ελληνικό κράτος, όπως και εμείς οι τωρινοί.
Καλό Βράδυ!
Οι επτάνησιοι επηρρεασμένοι στο ελάχιστο από την χριστιανική αυτομαστίγωση της ορθοδοξίας ιδιαίτερα κατά την βυζαντινή περίοδο. Ελεύθεροι περισσότερο απο ότι οι άλλοι Έλληνες από τους εξ ανατολών απολίτιστους εισβολείς καλλιεργώντας την έμφυτη πελασγική κλίση προς τη ποίηση, συνέχισαν μέχρι τις ημέρες μας να "άδουν" όπως περίπου ο Ομηρος.
Οξύθυμοι μα συνάμα καλόβουλοι πολλές φορές και σατυρικοί, υπήρξαν αυτοί οι έλληνες που μεταλαμπάδευσαν σε εμάς τους υπόλοιπους τα αντιδάνεια του ελληνισμού στη δύση.
Με την ευκαιρία να θυμηθούμε και τον ποιητή Μικέλη Άβλιχο τον λιγότερο γνωστό λόγιο κεφαλλονίτη. Όξύθυμος και αυτός όπως ο Κάλβος μα και ρομαντικός μαζί συνεχίζει να μένει στην αφάνεια.
Μαζί με τον Μπακούνιν στα οδοφράγματα των Παρισίων έδωσε τον αγώνα του για την ελευθερία. Καυτηρίαζε αηδιασμένος με ποίηση το τότε ελληνικό κράτος, όπως και εμείς οι τωρινοί.
Καλό Βράδυ!
0
συνολικά:
2
| προβολή:
1 - 2
Δείτε καρέ-καρέ τη σφαγή στο Κοντομαρί Χανίων από τους Γερμανούς - Η ιστορία του Franz Peter Weixler
Β΄Παγκόσμιος Πόλεμος.
Η Μάχη της Κρήτης είναι γνωστή σε όλους.Μετά την κατάληψη του νησιού από τους ναζί ωστόσο, άρχισαν τα αντίποινα.
Στις 2 Ιουνίου 1941, στο χωριό Κοντομαρί Χανίων, οι Γερμανοί εκτέλεσαν 23 (;) άνδρες, ως αντίποινα για τις εκτελέσεις και τη σφαγή πολλών Γερμανών αλεξιπτωτιστών, που είχαν πέσει μέσα στους θάμνους. Πτώματα Γερμανών είχαν εντοπιστεί κοντά στο χωριό. Οι Γερμανοί όρμησαν ...
Διαβάστε το άρθρο
- Δημοφιλέστερα
Αξιολογήστε αυτο το άρθρο
