Νικηφόρου Βρεττάκου «Διονύσιος Σολωμός»
Το υπέροχο αυτό ποίημα του Νικηφόρου Βρεττάκου, με τίτλο «Διονύσιος Σολωμός», είναι ένα από τα τέσσερα ποιήματα του μεγάλου Μας Λάκωνα Ποιητή, που τυπώθηκαν μεταγενέστερα σε λογοτεχνικά Περιοδικά με τον τίτλο «Τα παραλειπόμενα».
Το πρόσωπό σου, της Ελλάδας πρόσωπο, Ποιητή.
Τ' αχτινοβόλα μάτια σου, μάτια δικά της.
Οι στοχασμοί σου, στοχασμοί δικοί της και δικό της
το πέταγμά σου στα μεσούρανα της αρετής, απ' όπου
έβλεπες κάτω εδώ τις περιούσιες πέτρες
να βγάζουν άνθη όπως και άλλοτε. Το μέτωπό σου
μέτωπο της αποφασισμένης Ελευθερίας
που σκέπασε με το ανανεωμένο, κυματιστό της
φόρεμα την ιερή από πάντα, καλή κ' ηγαπημένη
γης: Βουνά φτιαγμένα από γυαλί ουρανού,
έλατα, σκήτες, καλύβια που καπνίζανε ταπεινοσύνη,
θάλασσες που λαμποκοπούν θραύσματα ήλιου πάνω τους,
πέτρες για φυλαχτά, πανάρχαιες ελιές
που ακόμη στάζουνε λάδι για τους θεούς,
άρματα που τα φύλαγε κάτω από το φουστάνι της
η Παναγιά στα εικονοστάσια, και μια γλώσσα
γλυκόλαλη που μύριζε ζεστό ψωμί, ρίγανη,
μέντα, αλιφασκιά και γάλα Τζαβέλαινας,
κι όλα όσα δέθηκαν σφιχτά, γίναν ένα και πέρασαν
μαζί με όλους τους αιώνες τους μέσα σου
όσο που έγινες τέλος τόπος και χρόνος.
Διονύσιε, θέλω να ειπώ πως μετά τόσα χρόνια
αναμονής στην κοντινή θα βρεθείς όχθη, απ' όπου
θ' ακούονται να βουίζουνε σπόροι ξεσηκωμένοι,
γιομάτοι μέθη, έτοιμοι να τρυπήσουν το χώμα
και τους μακριούς τινάζοντας μίσχους να πλημμυρίσουν
το χάσμα που άνοιξε ο σεισμός και δεν εγιόμισε άνθη!
Γιόλα Αργυροπούλου – Παπαδοπούλου.
Δείτε καρέ-καρέ τη σφαγή στο Κοντομαρί Χανίων από τους Γερμανούς - Η ιστορία του Franz Peter Weixler
- Δημοφιλέστερα
