Περιθωριοποίηση των καλλιτεχνικών μαθημάτων. Γιατί; - Του Απόστολου Βεργή*
Απ' την ημέρα που δημιουργήθηκε το Ελληνικό Κράτος έχουν γίνει εκατοντάδες μεταρρυθμίσεις στον χώρο της παιδείας. Ελάχιστες από αυτές με θετικό πρόσημο, ειδικά στις τελευταίες δεκαετίες όπου η τάση είναι οι μαθήτριες και οι μαθητές να εκπαιδεύονται και όχι να παιδεύονται, να αποκτούν δεξιότητες αλλά να μην αποκτούν κριτική σκέψη, εντέλει να προκύπτουν εκτελεστές κι όχι δημιουργοί, εργατικά χέρια κι όχι προσωπικότητες, με το θέμα τής δημιουργίας προσωπικοτήτων να επαφίεται πια στις οικογένειες των παιδιών ή, όσο γίνεται (μιας και είναι ακόμα άγουρα) και στα ίδια – και βέβαια, αν έχουν τα απαιτούμενα λεφτά.
Έτσι υποχώρησε η διδασκαλία των ανθρωπιστικών μαθημάτων, υποβαθμίστηκε η διδασκαλία των Αρχαίων Ελληνικών, υποβαθμίστηκε ο ρόλος τής δημιουργίας κειμένων προσωπικού χαρακτήρα από τα παιδιά, με όρια συγκεκριμένους αριθμούς λέξεων να μπαίνει στις εκθέσεις ιδεών, με υποβάθμιση στην διδασκαλία σημαντικών κειμένων τής ελληνικής και τής ξένης λογοτεχνίας. Έχουμε επίσης και την κατάργηση μαθημάτων που δημιουργούν συνειδήσεις (ένα από αυτά η πατριδογνωσία) και φυσικά ανεπαρκή διδασκαλία τής ποίησης σε έναν τόπο εντελώς (μα εντελώς) ποιητικό, από τον Όμηρο, την Σαπφώ και τον Αρχίλοχο ως τον Ελύτη, τον Ρίτσο - και τον Τίτο Πατρίκιο τού οποίου, τις προάλλες, ένα συγκλονιστικό ποίημα στο οποίο ο ποιητής λέει πολλά και εννοεί και άλλα τόσα, μπήκε ως θέμα στις πανελλαδικές εξετάσεις, δημιουργώντας χάος... Λογικό χάος....
Λογικό χάος... και ύστερα από αυτό ακόμα πιο χάος... Γιατί, λέει, από εδώ και πέρα τα καλλιτεχνικά μαθήματα στα σχολεία περνούν στο περιθώριο... Στο περιθώριο τα καλλιτεχνικά μαθήματα σε έναν τόπο που η πιο σημαντική του προίκα είναι ο πολιτισμός, οι τέχνες... Οι τέχνες ηλίθιοι μικροαστοί τεχνοκράτες του υπουργείου α-παιδείας, οι τέχνες και ότι άλλο δημιουργεί συνειδήσεις, υπερβάσεις και σκέψη. Στο περιθώριο τα καλλιτεχνικά μαθήματα στον τόπο που γέννησε την τραγωδία - τι τραγωδία!
Και τι τραγωδία αυτό να γίνεται από μια κυβέρνηση που σε άλλους τομείς έχει πετύχει πραγματάκια... Είναι θέμα ανεπάρκειας των ανθρώπων τού συγκεκριμένου υπουργείου ή συμβαίνει κάτι άλλο; Ας το ψάξουν... Αν κάποιοι δε, στο συγκεκριμένο υπουργείο, θεωρούν πως βάζοντας στο ψυγείο τα καλλιτεχνικά μαθήματα κλείνουν ένα κανάλι εισδοχής τής αριστεράς στην νεολαία είναι δύο φορές ηλίθιοι. Οι τέχνες δεν έχουν χρώματα πολιτικά, γιατί είναι χρώματα οι ίδιες.
*Απόστολος Βεργής - Ποιητής
Δείτε καρέ-καρέ τη σφαγή στο Κοντομαρί Χανίων από τους Γερμανούς - Η ιστορία του Franz Peter Weixler
- Δημοφιλέστερα
