Στη μνήμη του πρώτου νεκρού δημοσιογράφου του ελληνοϊταλικού πολέμου, Κωστή Παπαδάκη
Στις 4 Νοεμβρίου 1940, πέφτει ηρωικά στο Νεστόριο της Μακεδονίας ο πρώτος νεκρός δημοσιογράφος στο Έπος του ’40, έφεδρος ανθυπολοχαγός μηχανικού, Κωστής Παπαδάκης.
Ο Κωστής Παπαδάκης γεννήθηκε στο Βάτο, ένα μικρό χωριό του Ρεθύμνου, το 1911, μα πέρασε όλα τα σχολικά του χρόνια στην πόλη του Ρεθύμνου, όπου ο πατέρας του εργαζόταν στο δικαστικό κλάδο.
Από μαθητής ξεχώρισε για την ευστροφία του, την αγάπη του για μάθηση, για τη μελέτη πολλών εξωσχολικών βιβλίων, τις πρωτοβουλίες του στη σχολική ζωή.
Μαθητής ακόμα άρχισε να αρθρογραφεί στον τοπικό τύπο, με το ψευδώνυμο “Κωστής Πάλμης” και δημοσίευσε την πρώτη και μοναδική του ποιητική συλλογή.
Στην Αθήνα φοίτησε και τελείωσε τη Νομική Σχολή. Παράλληλα με τη μεγάλη όρεξη που είχε ήδη για τη δημοσιογραφία, άρχισε να εργάζεται στο “Ελεύθερο Βήμα” όπου ο Λαμπράκης, διακρίνοντας ήδη τις ιδιαίτερες ικανότητές του αγκάλιασε με στοργή και προώθησε τις φιλοδοξίες του.
Τον Σεπτέμβρη του 1940 τον έστελνε στο Λονδίνο, ανταποκριτή της εφημερίδας.
Μα τους πρόλαβε ο πόλεμος. Έπρεπε τώρα να φύγει για το Μέτωπο, σαν πολεμικός ανταποκριτής. Μα ο ίδιος με δική του πρωτοβουλία κατετάγη στο στρατό, σαν έφεδρος αξιωματικός του μηχανικού.
Στις 4 Νοεμβρίου, μια βδομάδα μόλις από την έναρξη του πολέμου σκοτώθηκε στο Νεστόριο, κοντά στην Καστοριά, όπου υπάρχει ο τάφος του.
Η Ένωση Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών (ΕΣΗΕΑ), όπου υπάρχει το αρχείο του, μαζί με την πρώτη και μοναδική ανταπόκρισή του, από το Μέτωπο, τον τίμησε με μετάλλιο και άλλες εκδηλώσεις.
Τον Μάρτιο του 2009 για πρώτη φορά, σε συνεργασία του Δήμου Νεστορίου και της ΕΣΗΕΑ, η εκδήλωση τιμής και μνήμης για τον δημοσιογράφο Κωστή Παπαδάκη πραγματοποιήθηκε στη Μακεδονία και όχι στην γενέτειρά του, την Κρήτη.
«…ΚΑΠΟΥ εις το Μέτωπον 3 Νοεμβρίου 1940. Επτά μέρες τώρα και επτά νύχτες πολεμούμε. Τα κανόνια μας, τα πολυβόλα μας, τ’ αεροπλάνα μας, τ’ αδέλφια μας, όλοι εμείς, που αποτελούμε τον ελληνικό στρατό με ψυχή γεμάτη θάρρος κι αυτοπεποίθηση πολεμούμε…Θα νικήσουμε έναν εχθρό μεγαλύτερο και δυνατότερο από μας. Για να δείξουμε σ’ όλους τους λαούς το δρόμο της ελευθερίας και της τιμής…Ας μάθουν όλες οι μανάδες, που έχουν παιδιά στα σύνορα, πως πρέπει να είναι υπερήφανες, γιατί στα παιδιά τους έλαχε ο κλήρος να δείξουν στον κόσμο πως η ελευθερία δε χαρίζεται από κανέναν, αλλά παίρνεται με το σπαθί…».
Από την πολεμική ανταπόκριση του Κωστή Παπαδάκη στην εφημερίδα του το «Ελεύθερον Βήμα».
Πηγή: History of Macedonia
Ένα δάκρυ για τη Νίκη
- Δημοφιλέστερα
