Ο ήλιος στη χώρα των δανειστών - της Καρολίνας Παπακώστα
Κι αν µε περάσουν για Τουρκάλα επειδή είµαι µελαχρινή; Σίγουρα θα ψυλλιαστούν ότι έρχοµαι από τον ράθυµο Νότο, έτσι όπως έχω µαυρίσει
Το χειρότερο όµως θα είναι να καταλάβουν ότι είµαι µια pleite Griechin
µπατιροελληνίδα, που έλεγε και η «Βild». Ολα αυτά σκεφτόµουν πριν φτάσω στο Βερολίνο και µεταξύ σοβαρού κι αστείου τα έλεγα κιόλας. Ποτέ πριν δεν µε είχε αγχώσει πώς θα µε αντιµετωπίζουν στο εξωτερικό.
Στην πρώτη κιόλας ώρα όλες οι φοβίες µου εξαφανίστηκαν. Εκεί στο νησάκι των Μουσείων, ανάµεσα στα κτίρια του πρωσικού µεγαλείου (µε εµφανή τα σηµάδια της λατρείας αυτού του λαού για την αρχαία Ελλάδα) και υπό τους ήχους του πλανόδιου σαξοφωνίστα, πρόσεξα έναν γερµανό µπαµπά µε το κοριτσάκι του. Η µικρή ήταν γύρω στα τέσσερα και έσπρωχνε γεµάτη χαρά ένα καροτσάκι. Η κούκλα ήταν µαύρη. Η πάλαι ποτέ αρία φυλή µαθαίνει πια πριν καν πάει σχολείο όχι απλώς τον σεβασµό στη διαφορά, αλλά την αδιαφορία για το διαφορετικό...
Οι µέρες πέρασαν και τίποτα στη χώρα των δανειστών δεν άλλαξε την πρώτη εντύπωση. Το φρικιό µε το πανκ ντύσιµο και τη µοϊκάνα, που µας ζήτησε τσιγάρο στην Αlexanderplatz, είπε: «Με συγχωρείτε, θα µπορούσα να έχω ένα τσιγάρο από εσάς;». Η Γερτρούδη, που µας σέρβιρε στο µπαρ, είχε πάντα ένα χαµόγελο στο στόµα. Ο άγνωστος κύριος, που µόνος του σταµάτησε για να µας εξηγήσει πώς πας στην έκθεση της Στάζι επειδή είδε ότι κάτι µας προβληµάτιζε στον χάρτη. Ο ταξιτζής που σεβάστηκε το όριο ταχύτητας των 50 χλµ. στο τούνελ και σταµάτησε στην άκρη για να περάσει το ασθενοφόρο. Ούτε ένας δεν ρώτησε «από πού είσαι;» και όλοι µιλούσαν µε ευκολία και ευχαρίστηση στα αγγλικά. Στην πόλη αυτή δεν είχε καµία σηµασία από πού έρχεσαι, ούτε ποιος είσαι. Στη γερµανική πρωτεύουσα είναι όλα και όλοι προγραµµατισµένοι να είναι φιλικοί προς τον επισκέπτη. Τόσο που τους έχει γίνει βίωµα. Το στερεότυπο του «Γερµαναρά» που καλλιεργούµε δεν υπάρχει.
Θα κατέληγε στο ίδιο συµπέρασµα ένας τουρίστας στον Βαλκανικό Νότο; Στην πρώτη µισή ώρα που είχα πατήσει το πόδι µου εδώ, η ατάκα του ταρίφα µού έλυσε την απορία: «Απόδειξη, ε; Καλά µισό λεπτό. Πάντως, δεν περνάει στα έξοδά σου
».
Αποστολή: Δημήτρης Κεφαλίδης (Γερμανία)
Δείτε καρέ-καρέ τη σφαγή στο Κοντομαρί Χανίων από τους Γερμανούς - Η ιστορία του Franz Peter Weixler
- Δημοφιλέστερα
